نوشته شده توسط : drmohandes
عوارض پروتز سینه پروتز یا ایمپلنت سینه نوعی جراحی برای بزرگ کردن اندازه سینه است که شامل قراردادن پروتز در زیر بافت سینه یا ماهیچه های قفسه سینه می باشد.برای برخی خانم ها، پروتز سینه راهی برای افزایش اعتماد به نفس شان و برای سایرین روشی برای بازسازی سینه ای است که به هر دلیلی فرم خود را از دست داده است. اگر نگران عوارض  پروتز سینه  هستید خواندن این مقاله به شما پیشنهاد می شود.
 
علت کوچک شدن پروتز سینه بعد از کاشت
 
پروتز سینه یکی از متداول‌ترین روش‌های زیبایی است که باعث بزرگ شدن و ظاهر زیبای سینه‌ها می‌شود. این روش برای خانم‌هایی که به دلایل مختلف مانند سرطان پستان، سینه‌های خود را از دست داده‌اند یا خانم‌هایی که سینه‌های کوچکی دارند، به کار می‌رود. یکی از مشکل‌هایی که برای برخی از خانم‌ها ایجاد می‌شود، کوچک شدن پروتز سینه، مدتی بعد از انجام عمل کاشت آن است
 
 
نشانه های بروز عوارض پروتز سینه
 
نشانه هایی که باید به آن توجه شود، می تواند شامل قرمزی پوست و ورم سینه بعد از پروتز باشد که از بین نمی رود. علائم اولیه که نشان می دهد پروتز سینه با مشکل روبه رو شده است عبارت است از: قرمزی پوست اطراف سینه تورم غیرطبیعی که از بین نرود حس سوزش
 
 
پیشگیری از عوارض پروتز سینه:
 
مهمترین اقدام برای پیشگیری از عوارض پروتز سینه، پیروی از دستورالعمل های پزشک است. مصرف برخی داروها و رژیم غذایی بیمار نیز می تواند بر بروز عوارض تاثیر گذار باشد. بیمار لازم است تا ۴ الی ۵ هفته پس از جراحی از رژیم غذایی پروتئینی( پروتئین گوشت نه پودر و مکمل های پروتئینی) که شامل مصرف تخم مرغ، ماهی، مرغ، گوشت قرمز چند وعده در روز می باشد. همچنین مصرف ویتامین C دو هفته قبل از جراحی می تواند بسیار مفید باشد. جلسه مشاوره با پزشک نیز بسیار اهمیت دارد زیرا طی این جلسه پزشک سوابق پزشکی و مصرف دارو را از بیمار می پرسد که بیمار باید کاملا با پزشک خود در این باره صادق باشد. همچنین مصرف برخی آمپول ها و دارو های استروئیدی باید از دو هفته قبل از جراحی متوقف شود.
 
دکتر فرهاد موسی زاده  به عنوان یکی از بهترین متخصصین و جراحان پستان در تهران با تجربه سالها جراحی های متنوع سینه در زمینه اقدامات درمانی و زیبایی سینه‌ها می‌توانند بهترین راهنما برای شما باشند. برای رزرو نوبت یا دریافت مشاوره می‌توانید از طریق راه‌های ارتباطی موجود در سایت اقدام کنید.


:: بازدید از این مطلب : 546
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : پنج شنبه 26 فروردين 1400 | نظرات ()
نوشته شده توسط : drmohandes

 

 

کاشت حلزون متشکل از چندین قطعه است که درواقع، کارکرد همزمان آنها حس شنوایی را به دنبال خواهد داشت. این قطعات با دور زدن حلزون گوش ناکارآمد، صدا را به صورت مستقیم به اعصاب شنوایی میرساند. ولی آیا همه چیز به اینجا ختم میشود؟ پاسخ این سوال با بررسی و شناخت فناوری به کار رفته در کاشت حلزون به دست خواهد آمد. با ما همراه باشید تا با آن بیشتر آشنا شویم.

 

سیستم و فناوری به کار رفته در کاشت حلزون به چه صورت است؟

امروزه سه سیستم کاشت حلزون دارای تائیدیه از سمت سازمان غذا و داروی آمریکا اند و مورد استفاده قرار میگیرند (Clarion، Nucleus و MED-EL). بین باقی آنها نیز رقابت سختی برای گرفتن مجوز در جریان است. این رقابت داغ، بهبود و پیشرفت تکنولوژی حال حاضر این پروتز را در پی داشته است؛ زیرا تولیدکنندگان نمونه های در دسترس میبایست برای در صدر ماندن فناوری جدیدی را عرضه کنند.

البته که این رقابت همیشه خوب نیست. دلیل آن نیز نحوه بازاریابی تولیدکنندگان این سیستم ها است که قدرت انتخاب را برای بیماران و کاندیداهای کاشت حلزون سخت میسازد. با اطلاعاتی که هر کدام از تولیدکنندگان در اختیار شما قرار میدهند، روند تصمیم گیری دشوارتر میگردد. هدف از بیان فناوری به کار رفته در کاشت حلزون نیز همین امر است. اینکه بتوانید با نحوه کارکرد این دستگاه آشنا شوید و آزادانه تر این عمل را برگزینید.

 

ساختار و مکانیسم کاشت حلزون

در افراد شنوا عملکرد بدین گونه است: سلول های موی حسی که داخل حلزون گوش واقع شده اند، وظیفه انتقال ارتعاشات صدا به سیگنال های عصبی را بر عهده دارند. سیگنال ها از اعصاب حلزون عبور میکنند تا به کورتکس (قشر) شنوایی برسند. در صورت بروز خطا در این سلول ها، حلزون گوش مصنوعی با استفاده از فناوری به خصوصی توسط الکترودها جای آنها را پر میکند. در واقع، این دستگاه با تحریک الکتریکی رشته های عصبی این امر را ممکن میسازد.

حلزون ها متشکل از دو بخش می باشند؛ قطعات بیرونی (که مانند سمعک هستند) و درونی (که طی یک عمل جراحی در استخوان تمپورال کار گذاشته میشوند).

قطعات بیرونی شامل سه بخش میشوند؛ میکروفون (برای جمع آوری صداها)، پردازنده صدا (برای ارزیابی و تبدیل آنها به کدهای دیجیتال) و یک کویل مغناطیسی که سیگنال های رمزگذاری شده را توسط یک ارتباط رادیویی از طریق پوست به قطعات داخلی ارسال میکند.

فناوری به کار رفته در کاشت حلزون، در قطعات داخلی نیز به همین شکل پیچیده و مرتبط به یکدیگر است. بخش داخلی دارای یک گیرنده است که مسئولیت تحریک اعصاب را بر عهده دارد. این گیرنده داده ها را دریافت و رمزگشایی میکند. پس از آن، آنها را به الکترود آرایه میرساند. در مرحله بعد، مسئولیت بر دوش یک حامل سیلیکونی منعطف است که چندین الکترود دارد. رشته های عصبی حلزون گوش که طی جراحی در اسکالا تیمپانی کار گذاشته میشوند، توسط الکترود آرایه ها تحریک میشوند. حرکت رشته های عصبی ارسال ارتعاشات به سوی مغز را به همراه دارد که در نهایت، مغز این ارتعاشات را به عنوان صدا تفسیر میکند.

حال که با فناوری این عمل آشنا شدیم، تفاوت سه سیستم عنوان شده در بالا چیست؟

 

تفاوت سیستم های مختلف کاشت حلزون

سه سیستم عنوان شده در بسیاری از ویژگی ها مشابه هستند. برای مثال، هر سه آنها تحریک چند کاناله را فراهم می آورند. همانطور که عنوان شد، فناوری به کار رفته در کاشت حلزون از طریق تحریک رشته های عصبی توسط الکترود آرایه ها است. الکترود آرایه ها در هر سه سیستم مختلف کاشت حلزون، دارای الکترود آرایه های چند تماسی اند که در اسکالا تیمپانی کار گذاشته میشود. اگر چه تعداد تماس ها (الکترودها) و روش تنظیم این تماس ها در هر سیستم متفاوت از دیگری است؛ اما همه آنها به جای اینکه یک کاناله باشند، چند کاناله هستند.

شباهت بعدی، تکنولوژی دورسنجی (telemetry) به کار رفته در هر سه آنها است. این تکنولوژی برای نظارت بر یکپارچگی الکترودهای موجود در حلزون گوش پس از جراحی به کار میرود. احتمال بروز خطا در الکترودهای کار گذاشته شده همواره وجود دارد. به همین علت، وجود این تکنولوژی بسیر حائز اهمیت است.

علاوه بر شباهت ها، تفاوت هایی نیز وجود دارند. در واقع، این تفاوت ها باعث متمایز شدن این سیستم ها از یکدیگر میشود. به همین علت، داشتن یک دانش کافی در رابطه با نحوه عملکرد این سیستم ها و فناوری به کار رفته در کاشت حلزون، روند انتخاب و تصمیم گیری شما را ساده تر میکنند. البته درباره این امر و تفاوت های این سه سیستم حتما با یک متخصص نیز مشورت کنید. برای این کار میتوانید با دکتر علی کوهی، بهترین فوق تخصص گوش و جراحی قاعده جمجمه در تهران تماس داشته باشید تا یک کاشت حلزون موفقیت آمیز را تجربه نمایید.

منابع

asha

advancedbionics

intechopen

 

 



:: برچسب‌ها: دکتر کوهی , دکتر علی کوهی , بهترین متخصص گوش , دکتر کوهی فوق تخصص گوش , ,
:: بازدید از این مطلب : 496
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 17 فروردين 1400 | نظرات ()
نوشته شده توسط : drmohandes

 

 

تومور پاراپانگلیوما یک تومور نادر با رشد آهسته است که تقریبا به فئوکروموسیتوما (یک تومور نادر و غیرسرطانی است که یکی از غدد فوق کلیوی را درگیر میکند) شباهت دارد. درست مانند فئوکروموسیتوما، منشاء این تومور دستگاه عصبی سمپاتیک یا پاراسمپاتیک است و به علت تعدد هورمون های کاتکول آمین تشخیص داده میشود. درواقع حضور بیش از حد این هورمون ها علت پدیدار آمدن علائم این تومور است.

اگر متاسفانه به این تومور مبتلا شده اید و به دنبال یک درمان موثر هستید، با ما در ادامه این مطلب همراه باشید. علاوه بر آن، میتوانید با تماس با دکتر کوهی، متخصص گوش، حلق و بینی مشکل خود را مطرح و برای درمان آن هر چه سریعتر اقدام فرمایید.

علائم این تومور چیست؟

درمان تومور پاراگانگلیوما به چه صورت است؟

علت ابتلا به این تومور چیست؟

 

 

علائم این تومور چیست؟

بروز علائم در همه افراد یکسان نیست و این مسئله زمانی جالب میشود که همه بیماران علائم را نشان نمیدهند! با این حال رایج ترین نشانه های این تومور عبارتند از:

  • فشار خون بالا
  • ضربان قلب سریع
  • تعریق
  • سردرد
  • لرزش

پس از مراجعه به پزشک، برای تشخیص هر چه دقیقتر آزمایش هایی نظیر آزمایش ادرار و خون انجام خواهد گرفت تا سطح هورمون های شما تست شود.

البته در برخی از مواقع عکس برداری هایی چون MRI، CT scan و PET نیز ممکن است صورت بگیرد. نتایج این تصویربرداری ها نشان میدهد که تومور پاراگانگلیوما در کجا واقع شده، چه ابعادی دارد و آیا در بدن گسترش یافته است یا خیر.

درمان تومور پاراگانگلیوما به چه صورت است؟

درمان این تومور تخصص پزشکان مختلفی چون اختلالات هورمونی، گوش حلق و بینی و متخصصان تومورهای عصبی و غدد درون ریز را نیاز خواهید داشت. با این وجود، با مرسوم ترین روش های درمان در ادامه آشنا خواهیم شد:

  • دارودرمانی: با توجه به تشخیص پزشک، داروهایی برای کنترل علائمی چون فشار خون بالا تجویز خواهد شد.
  • صبر و مشاهده: در برخی از موارد سرعت رشد تومور بسیار کند است. طبق نظر دکتر در این شرایط بهتر است تا درمانی برای آن صورت نگیرد و صرفا به صورت منظم فعالیت تومور تحت نظر باشد.
  • جراحی: پس از تشخیص ابتلا به این تومور، متناسب با سطح آن و شرایط شما جراحی گزینه ای برای برداشتن تومور و بهبودی بیمار خواهد بود.
  • پرتودرمانی: این درمان نیز برای پیشگیری از پیش روی تومور انجام میشود. طی پرتودرمانی، علائم از بین خواهند رفت.

علت ابتلا به این تومور چیست؟

تومور پاراگانگلیوما معمولا یک تومور خوش خیم است ولی در موراد نادر میتواند سرطانی شود و در سرتاسر بدن فرد بیمار گسترش یابد. احتمال بروزشان در هر سنی وجود دارد اما بزرگسالان بین 30 تا 50 سال بیشتر در معرض این بیماری هستند. طبق مطالعات علت خاصی برای این بیماری مشاهده نشده است، اما ژنتیک بی تاثیر نیست.

این تومور میتواند توسط ژنتیک به نسل بعدی منتقل شود، اما این یک امر همیشگی نیست. همچنین لازم به ذکر است در صورتی که اینگونه باشد، احتمال بروز دیگر بیماری های ژنتیکی چون نوروفیبروماتوز نوع 1 نیز وجود خواهد داشت.

اگر متاسفانه به تومور پاراگانگلیوما مبتلا شده اید، میتوانید همین الان با دکتر کوهی بهترین فوق تخصص جراحی گوش حلق و بینی در تهران تماس حاصل کنید. آدرس مطب: ونک، توانیر، خیابان ولیعصر، ساختمان پزشکان دی

mayoclinic

pheopara

cancer



:: بازدید از این مطلب : 632
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : یک شنبه 15 فروردين 1400 | نظرات ()
نوشته شده توسط : drmohandes

اکوستیک نورینوما- که نام صحیحتر ان شوانوم دهلیزی (شوانامای وستیبولار) است- یک تومور خوش خیم غیرسرطانی است. این تومور رشد آهسته ای دارد و روی عصب تعادلی که از گوش داخلی تا مغز شما کشیده شده است، ایجاد میشود.

این رشته های عصبی رابطه مستقیمی با تعادل و قدرت شنوایی شما دارند. از این رو، درصورتی که این رشته ها تحت فشار قرار بگیرند، تضعیف حس شنوایی، وزوز کردن گوش و عدم تعادل برای شما به وجود خواهد آمد.

این بیماری در سلول های شوان ایجاد می شود و با رشد تومور الیاف عصبی تحت فشار قرار می گیرند. در موارد نادر نیز سرعت رشد آن سریع خواهد بود که در این شرایط، تومور تا اندازه ای بزرگ میشود که مغز را تحت فشار قرار دهد و اعمال حیاتی آن را مختل نماید.

شما عزیزان میتوانید برای برطرف کردن این مشکل با دکتر کوهی، متخصص گوش حلق و بینی تماس گرفته و از درمان های موثر آن مطلع گردید.

نشانه های این بیماری

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

علت ایجاد اکوستیک نورینوما چیست؟

درمان اکوستیک نورینوما چگونه است؟

نشانه های این بیماری

2.jpg

رشد اکوستیک نورینوما عموما نامحسوس است و علائم و نشانه های آن ممکن است تا سال ها نمایان نگردد. با این حال، اغلب کم شدن شنوایی و مختل شدن تعادل فرد، از نشانه های رشد این تومور خواهد بود. دیگر مسائلی چون فشار روی اعصاب کناری کنترل کننده حرکات و حس صورت، عروق خونی یا ساختارهای مغزی که نزدیک به این تومور قرار دارند، از جمله موارد شایع گزارش شده میباشند. البته لازم به ذکر است با رشد تومور، علائم و نشانه های شدیدتر و قابل توجهی نیز نمایان میگردند که ممکن است فرد به فرد متفاوت باشد.

با این حال، نشانه ها و علائم رایج این بیماری عبارتند از:

·       از دست دادن شنوایی که عموما روندی آهسته دارد (روند تضعیف این حس در درصد کمی از بیماران نیز به صورت ناگهانی است) و بعضا تنها در یک گوش رخ میدهد یا یک گوش بیشتر از دیگری درگیر آن میشود.

·       وزوز کردن گوش درگیر شده

·       از دست دادن تعادل

·       سرگیجه

·       بی حسی در صورت؛ البته در موارد بسیار نادر، این بی حسی در برخی از بیماران به گونه ای پیش میرود که دیگر قادر به حرکت این عضلات نخواهند بود.

همانطور که عنوان شد، اکوستیک نورینوما یک تومور خوش خیم است؛ اما این تومور در تعداد اندکی از بیماران به قدری بزرگ میشود که با تحت فشار قرار دادن ساقه مغز، زندگی فرد را در تهدید بسیار جدی قرار میدهد.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

3.jpg

پیشگیری بهتر از درمان است. از این رو، به محض مشاهده هر گونه اختلال در تعادل، تضعیف حس شنوایی در یک گوش یا وزوز کردن آن، سریعا به پزشک مراجعه نمایید. تشخیص زودهنگام از رشد بیش از اندازه این تومور جلوگیری میکند. رشدی که ممکن است عواقب خطرناکی را برای شما به همراه داشته باشد و زندگی شما را تحت الشعاع قرار دهد.

علت ایجاد اکوستیک نورینوما چیست؟

4.jpgیافته ها نشان داده که علت این بیماری، سوءعملکرد ژن در کروموزوم 22 باشد. در حالت عادی، این ژن با تولید یک نوع پروتئین، عاملی در سرکوب تومورها است که رشد سلول های شوانی که اعصاب را میپوشانند نیز کنترل میکند.

با این حال، علم امروز هنوز نمیتواند علت سوءعملکرد این ژن را مشخص نماید. به همین علت، علت واضح و مشخصی برای بروز اکوستیک نورینوما در افراد یافت نشده است.

البته باید بدانید که نوروفیبروماتوز نوع 2، یکی از اختلال های نادر است که به دلیل وجود آن، تومورهایی روی اعصاب تعادلی که در دو طرف سر شما قرار گرفته اند، ایجاد میشود. این ژن ناسالم نیز به دلیل وراثت این اختلال منتقل میگردد.

درمان اکوستیک نورینوما چگونه است؟

دو درمان استاندارد برای مهار این بیماری به کار گفته میشود؛ پرتودرمانی که تا 90 درصد از رشد تومور در بدن بیمار جلوگیری میکند (بخصوص در تومورهای کوچک) و دیگری، جراحی که طی آن این ضایعه از بدن بیمار برداشته میشود. انتخاب بین این دو حالت، کاملا وابسته به شرایط بیمار، سطح درگیری بدن با تومور و صلاحدید پزشک است. برای مثال، محل قرارگیری تومور، اندازه آن و علائمی که بیمار از خود نشان میدهد در حین انتخاب روش درمان کاملا موثر خواهد بود.

با این حال، در ابتدا تومور مورد بررسی قرار میگیرد. درصورتی که هنوز کوچک است، میتوان از درمان های ساده استفاده کرد؛ اما اگر رشد بی رویه تومور آغاز شد و مغز بیمار تحت فشار قرار گرفت، درمان های عنوان شده در بالا به وی پیشنهاد خواهد شد.

برخی از بیماران با این رویه مخالفند و ترجیحشان، جراحی در همان ابتدای تشخیص اکوستیک نورینوما است. برخی دیگر نیز ممکن است تا زمانی که خطرات جدی وخطرناکی تهدیدشان نکرده، تصمیم به جراحی نگیرند. اگر شما نیز متاسفانه با این عارضه درگیر هستید و نمیدانید کدام یک از درمان های پیشنهاد شده برای شما بهتر است، حتما با دکتر کوهی، فوق تخصص گوش و جراحی قاعده جمجمه در خ ولیعصر، روبروی بیمارستان دی ساختمان پزشکان دی تماس حاصل فرمائید تا علاوه بر اینکه با عواقب و تاثیرات هر نوع درمان آشنا شوید، بهترین و مناسب ترین را در بین این دو انتخاب نمایید.

منبع:

mayoclinic

 

 



:: بازدید از این مطلب : 406
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 26 اسفند 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : drmohandes

 سرطان سینه و درد کتف

 

 

سرطان سینه شایع ترین سرطان در بین بانوان کشورمان است. با این حال به لطف پیشرفت های علم پزشکی و ارتقاء روش های درمانی بسیاری از افراد از این سرطان جان سالم به در می برند. درد کتف در افراد تحت درمان سرطان سینه یکی از علائم رایج است که نباید نادیده گرفته شود. تشخیص به موقع و انجام راهکارهای درمانی مؤثر می تواند تا حد زیادی از بروز عوارض جدی در بلند مدت پیشگیری کند.

بسیاری از افرادی که تحت شیمی درمانی یا جراحی برای درمان سرطان سینه قرار گرفته اند ، با درد در قسمت شانه و کتف خود به خصوص در زمان کشیدن دست ها به پشت سر مواجه شده اند. مشکل از کجاست؟

مشکلات و دردهای ناحیه کتف پس از درمان سرطان سینه  بسیار شایع هستند. حدود هفتاد درصد از بیماران سرطان سینه ممکن است با این مشکل مواجه شوند و توانایی آن ها در حرکت دادن شانه و دست هایشان محدود شود. دو علت اصلی برای درد شانه در بیماران سرطان سینه وجود دارد که عبارتند از:

-         التهاب مفاصل : کسانی که تحت عمل های جراحی ماستکتومی یا لامپکتومی سینه و سایر درمان ها مانند پرتو درمانی قرار می گیرند دچار التهاب ماهیچه ها و مفاصل ناحیه کتف و زیر بغل می شوند. التهاب عضلات به خصوص در هفته های اول پس از جراحی سبب ایجاد درد در مفاصل و ماهیچه های ناحیه کتف می شود.  

-         کتف یخ زده (Frozen Shoulder) : حرکت ندادن دست ها و کتف و بی تحرکی برای طی دوران نقاهت پس از جراحی سرطان سینه می تواند سبب ضعیف شدن ماهیچه های کتف و خشکی آن ها و در نتیجه احساس درد شود.

برای رفع مشکل درد کتف در بیماران سرطان سینه چه می توان کرد؟

 

درد کتف در بیماران کاملاً قابل درمان است و در بسیاری از موارد با استفاده از داروهای مسکن ضد التهاب و مراجعه به فیزیوتراپی برطرف می شود. پیش از اقدامات درمانی، متخصص فیزیوتراپی ممکن است برای بررسی دقیق ماهیچه ها و مفاصل ناحیه دست و شانه ، از شما بخواهد آزمایش سی تی اسکن یا ام آر آی انجام دهید. به محض اینکه تشخیص توسط فیزیوتراپیست قطعی شد، حرکات اصلاحی به منظور بازگرداندن ماهیچه ها و تاندون های شانه به حالت اولیه آغاز می شود. پیشنهاد ما این است که با مشورت با جراح پستان خود ، به فیزیوتراپیستی مراجعه کنید که تجربه کار با بیماران سرطان پستان را داشته باشد.

در صورتی که مشکل درد شانه با مراجعه به فیزیوتراپیست برطرف نشد، پزشکان معمولاً از تزریق کورتون برای کاهش التهاب مفاصل استفاده می کنند. به یاد داشته باشید انتخاب یک تیم درمانی مناسب می تواند تا حد زیادی از عوارض مختلف درمان سرطان پستان مانند درد شانه کم کند.  دکتر موسی زاده با سال ها تجربه در انجام انواع جراحی های سرطان پستان آماده ارائه هرگونه مشاوره به شما در خصوص روش های درمان سرطان سینه و عوارض هر یک می باشند.

 بهترین متخصص سرطان پستان

دکتر  فرهاد موسی زاده ، یکی از بهترین متخصص سرطان پستان می باشند. ایشان فارغ التحصیل جراحی عمومی از دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1384 و دارای مدرک فلوشیپ تخصصی از دانشگاه تورنتو کانادا هستند. در طول مدت پانزده سال فعالیت تخصصی در زمینه جراحی های داخلی، جراحی زیبایی پستان و جراحی سرطان پستان، دکتر موسی زاده با موارد متعددی از بیماران مختلف روبرو شده اند و تجارب بسیار ارزشمندی کسب کرده اند.  برای دریافت مشاوره و  آگاهی از روش های نوین درمان سرطان پستان می توانید به صفحه اینستاگرام دکتر موسی زاده مراجعه کنید و یا با مطب ایشان تماس بگیرید.

 

 منبع

https://www.rickysinghmd.com/breast-cancer-awareness-shoulder-pain/

 



:: بازدید از این مطلب : 482
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 9 اسفند 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : drmohandes

بیماری منییر گوش

 

%D8%A8%DB%8C%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C_%D9%85%D9%86%DB%8C%DB%8C%D8%B1_%DA%AF%D9%88%D8%B4.jpg

گوش‌ها جز اندام‌های حساس انسان محسوب می‌شوند. به همین دلیل ممکن است با مشکلات مختلفی مواجه شوند. سرگیجه، وزوز گوش یا کم‌شنوایی می‌توانند نشانه بیماری‌های مختلفی باشند؛ اما مبتلایان به بیماری منییر نیز این مشکلات را تجربه می‌کنند. این بیماری به گوش داخلی مربوط است. 

گوش داخلی بخشی است که اعصاب شنوایی و تعادلی در آن قرار دارند. مایعاتی در این بخش وجود دارند که توانایی شنیدن و حفظ تعادل را ممکن می‌کنند. وجود اختلالات در گوش داخلی ممکن است باعث ایجاد سرگیجه و کم‌شنوایی شود. پزشکان و محققان هنوز به اطلاعات جامعی در مورد منییر دست پیدا نکرده‌اند. اما خوشبختانه درمان آن با مصرف دارو و رعایت برخی از نکات امکانپذیر است. 

 

فهرست مطالب

 

·        علائم بیماری منییر چیست؟

·        بیماری منییر چگونه درمان می‌شود؟

  • روش‌های پیشگیری از منییر چیست؟

علائم بیماری منییر چیست؟

 

علائم این بیماری در همه افراد یکسان نیست. نشانه‌های متعددی برای منییر ثبت شده است. اما لزوما همه آن‌ها در یک فرد دیده نمی‌شود. در ادامه به مهم‌ترین علائمی که برای این بیماری شناخته شده است، اشاره می کنیم.

 

سرگیجه

سرگیجه یکی از مشکلات بسیار شایع در بیماری منییر است. این مشکل می‌تواند بسیار دردسرساز باشد. این عارضه در افراد مختلف یکسان نیست. برای مثال در برخی افراد ممکن است سرگیجه به طور لحظه‌ای باشد. اما در برخی دیگر سرگیجه ساعت‌های زیادی طول می‌کشد و بسیار آزاردهنده است. 

 

حالت تهوع

سرگیجه در برخی افرادی که بیماری منییر دارند، می‌تواند باعث حالت تهوع و حتی استفراغ شود. بخش تعادلی گوش در برخی افراد نسبت به سایرین حساس‌تر است. این معمولا به خاطر غلظت بیشتر مایع گوش داخلی در آن‌هاست. این موضوع باعث می‌شود که افراد مبتلا به منییر دچار تهوع شوند. شدت بیماری و مدت زمان سرگیجه نیز در این مشکل نقش دارند.

 

وزوز گوش

 

این علامت نیز می‌تواند ملایم یا شدید باشد و به میزان پیشرفت منییر بستگی دارد. در شرایط و مراحل مختلف بیماری، شدت علائم نیز متفاوت است. البته وزوز گوش و علائم دیگر در بیماری‌های دیگر گوش داخلی مانند عفونت‌های مختلف بروز می‌کند. به همین دلیل برای تشخیص اینکه فرد به منییر مبتلا شده است یا خیر باید حتما از پزشک کمک گرفت. 

 

بیماری منییر چگونه درمان می‌شود؟

 

%D8%A8%DB%8C%D9%85%D8%A7%D8%B1%DB%8C_%D9%85%D9%86%DB%8C%DB%8C%D8%B1_%DA%86%DA%AF%D9%88%D9%86%D9%87.jpg

 

درمان این بیماری گوش بستگی به نظر پزشک و شدت بیماری دارد. متدهای درمانی که برای بیماری منییر مورد استفاده قرار می‌گیرند، عبارتند از؛

 

•درمان با دارو

 

با توجه به اینکه بیماری منییر علت مشخصی ندارد، درمان قطعی نیز برای آن وجود ندارد. اما می‌توان با استفاده از برخی داروها، علائمی چون سرگیجه و تهوع را درمان کرد.

 

• رژیم غذایی مناسب

پزشک متخصص با تجویز یک رژیم غذایی مفید به کاهش علائم منییر کمک می‌کند. در این رژیم شما باید مصرف نمک خود را کاهش دهید.

 

• تمرین‌های توانبخشی

ممکن است پزشک از شما بخواهد که تمریناتی را انجام دهید. این تمرینات به شما کمک می‌کنند تا بتوانید سرگیجه‌های ناشی از بیماری منییر را تا حد زیادی کنترل کنید.

 

• آنتی‌بیوتیک‌ها 

داروهای آنتی‌بیوتیک مانند وستیبولوتوکسیک و آمینوگلیوکوزید نیز می‌توانند در کاهش مشکلات و علائم، مؤثر باشند.

 

• قطع وستیبولار

اگر با انجام درمان‌های گفته شده،‌ علائم از بین نرفت یا کاهش نیافت،‌ پزشک مجبور به قطع اعصاب وستیبولار می‌شود. این عصب بخشی از قسمت تعادلی گوش است. البته پزشک این کار را تنها برای افراد واجد شرایط انجام می‌دهد.

 

روش‌های پیشگیری از منییر چیست؟

%D8%B1%D9%88%D8%B4%E2%80%8C%D9%87%D8%A7%DB%8C_%D9%BE%DB%8C%D8%B4%DA%AF%DB%8C%D8%B1%DB%8C_%D8%A7%D8%B2_%D9%85%D9%86%DB%8C%DB%8C%D8%B1.jpg

 

سرگیجه یکی از شایع‌ترین مشکلات بیماری منییر است. همانطور که گفته شد علت سرگیجه می‌تواند غلیظ بودن مایع گوش داخلی باشد. وقتی این مایع غلیظ باشد،‌ تارهای عصبی را بیشتر به حرکت در می‌آورد. درنتیجه به دنبال آن سرگیجه ایجاد می‌شود. بهتر است بدانید که یکی از دلایل غلیظ شدن مایع گوش داخلی، نمک است. مصرف بیش از اندازه نمک سرگیجه را در بیماری منییر تشدید می‌کند. به همین دلیل اکثر داروهایی که برای این بیماری تجویز می‌شوند، کاهش‌دهنده میزان املاح نمک در بدن هستند.

 

نمک به تنهایی عامل تشدید شدن بیماری منییر نیست. باید بدانید که مصرف دخانیات مثل سیگار و قلیان نیز باعث تشدید علائم این بیماری می‌شوند. علاوه بر آن‌ها، مصرف نوشیدنی‌های الکلی نیز تأثیر بدی در این بیماری دارد. همچنین نوشیدنی‌های کافئین‌دار نیز توصیه نمی‌شود.

بهترین راه برای پیشگیری از بیماری منییر، داشتن عادات غذایی سالم است. یعنی شما باید مواد غذایی سالم استفاده کنید و از خوردن محصولات فراوری شده و مضر بپرهیزید. 

 

جمع بندی

درصورت وجود علائم بیماری منییر، لازم است در کوتاه‌ترین زمان ممکن به پزشک مراجعه نمایید. انتخاب بهترین پزشک متخصص در این حوزه می‌تواند در درمان سریع‌تر علائم این بیماری به شما کمک کند. کلینیک گوش تهران به صورت تخصصی در حوزه درمان بیماری‌های گوش فعالیت می‌کند. 

برای مطالعه گسترده‌تر در این زمینه می‌توانید مقالات زیر را بخوانید.

 

·        https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/menieres-disease/symptoms-causes/syc-20374910

·        https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/menieres-disease/diagnosis-treatment/drc-20374916

https://www.healthline.com/health/menieres-disease

 

 



:: بازدید از این مطلب : 704
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : جمعه 17 بهمن 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : drmohandes

همه چیزهایی که باید راجع به سمعک بدانید

 

 

بیشتر سالمندان با کاهش یا اختلال در شنوایی مواجه می‌شوند. عدم حل این مشکل، برقراری ارتباط با این افراد را مشکل می‌کند و پیامد‌های بدی دارد. بهترین راه حل برای کم شنوایی استفاده از سمعک است. در این مقاله مهم‌ترین نکاتی که باید در مورد این وسیله بدانید را بیان کرده‌ایم.

 

آنچه در این مقاله می‌خوانید.

 

·        چه افرادی به سمعک نیاز دارند؟

·        این ابزار چگونه به شنوایی کمک می‌کند؟

·        نحوه کار سمعک چگونه است؟

·        انواع سمعک

چگونه از این دستگاه مراقبت کنیم؟

 

 

چه افرادی به سمعک نیاز دارند؟

 

 

استفاده از این دستگاه جزو گزینه‌های پیشنهادی برای بهبود قدرت شنوایی در انسان است. البته این راه حل در صورتی استفاده می‌شود که مشکل گوش با سایر متدهای درمانی قابل درمان نباشد. مواردی نیز وجود دارند که به علت  تصادف یا بیماری‌های شدید، شنوایی کاملا از بین می‌رود و کاری از دست این دستگاه بر نمی‌آید. 

 

این ابزار چگونه به شنوایی کمک می‌کند؟

 

سمعک در واقع یک دستگاه کوچک الکترونیکی است که باعث تقویت امواج وارد شده به گوش می‌شود. این دستگاه با طراحی منحصر به فرد خود باعث می‌شود افراد کم شنوا همانند سایر افراد صدا‌ها را تشخیص دهند.  این وسیله انواع مختلفی دارد. به همین دلیل افراد باید با مشورت پزشک متخصص سمعک مناسب برای خود را خریداری کنند. پزشک با سنجش میزان شنوایی و با توجه به بودجه و سطح انتظارات بیمار، دستگاه مناسب را به او معرفی می‌کند.

 

نحوه کار سمعک چگونه است؟

 

 

 

بر اساس نحوه عملکرد، این دستگاه‌ها به دو بخش دیجیتالی و آنالوگ دسته بندی می‌شوند. مدل‌های آنالوگ به سادگی امواج را تقویت و همانند یک بلندگو در گوش عمل می‌کند. مدل‌های دیجیتالی طراحی پیشرفته‌تری دارند. آن‌ها به کمک نرم افزار عمل می‌کنند. مدل‌های دیجیتال ابتدا صدا‌ها را بر اساس نوع بررسی کرده و سپس آن را در درجات مختلف بلندی به گوش فرد کم شنوا می‌رسانند. مدل‌های دیجیتال سمعک‌ها به علت کیفیت بالا طرفداران بیشتری دارند و فناوری آن‌ها نیز در حال بهتر شدن است.  این دستگاه‌ها به شکل قالب گوش ساخته می‌شوند. بخش‌های اصلی این وسیله میکروفون و بلندگو هستند. میکروفن‌ها صدا‌ها را جذب و به تقویت کننده صدا منتقل می‌کنند. امواج صوتی به کمک تقویت کننده، قدرت بیشتری پیدا می‌کنند.
 
انواع سمعک
در ادامه به انواع مختلف این وسیله اشاره کرده‌ایم.
 
سمعک‌های BTE (پشت گوش)
نوع BTE متداول‌ترین نوع این دستگاه به شمار می‌رود. این وسیله به کمک قلاب گوش که لوله وینیل به آن وصل است، در پشت لاله گوش نگه داشته می‌شود. این مدل بیشتر به عنوان یک درمان برای کم شنوایی در نظر گرفته می‌شود.
 
سمعک‌های IIC و CIC ( داخل گوش)
 
 

 

این دستگاه‌ها طراحی متفاوتی دارند. آن‌ها در عمق بیشتر و در مجرای گوش قرار می‌گیرند و بعد از جاگذاری قابل مشاهده نیستند. اکثر افراد کم شنوا می‌توانند از این مدل استفاده کنند. اما اگر کانال گوش خیلی کوچک باشد، درجه ناشنوایی خیلی زیاد باشد یا تولید موم گوش زیاد باشد، نمی‌توان از این مدل استفاده کرد. همچنین نگهداری و استفاده صحیح از این مدل‌ها نسبت به سایر انواع آن‌ها حساس‌تر است. پزشک بعد از قرار دادن، روش نگهداری از آن را توضیح می‌دهد.

 

سمعک‌های RITE یا RIC (گوش باز)

 

نسل جدید این دستگاه‌ها، از یک کیف مینیاتوری تشکیل شده است که با احتیاط در پشت گوش قرار می‌گیرد. استفاده از این مدل نسبت به سایر انواع سمعک راحت‌تر است. همچنین کاربرد مطلوبی دارد. معمولا در استفاده از این وسیله برای افراد کم شنوا محدودیتی وجود ندارد.

 

 چگونه از این دستگاه مراقبت کنیم ؟

 

 

همه چیز در دفترچه راهنمای دستگاه کاملا توضیح داده شده است. در ادامه به مهم‌ترین نکاتی که باید برای نگهداری از این دستگاه رعایت شود، اشاره کرده‌ایم.

 

  • برای جلوگیری از آسیب دیدگی دستگاه خود را از گرما و نور مستقیم خورشید دور کنید. 
  • مطمئن شوید که از دستگاه در مقابل گرد و غبار و رطوبت محافظت می‌کنید. 
  • دستگاه را هر روز تمیز کنید؛ برای این کار از محصولات نگهداری مناسب مانند اسپری یا دستمال مرطوب خیس خورده استفاده کنید. 
  • نوک آن را که موم گوش روی آن جمع می‌شود تمیز کنید و سایر آلودگی‌ها را با یک برس از بین ببرید.

 

در صورتی که سوالی در این زمینه دارید حتما از پزشک خود بپرسید.

 

جمع بندی

امروزه بیش از ۶ میلیون ایرانی از مشکل کم شنوایی رنج می‌برند. اما فقط ۱۷ درصد از آن‌ها از سمعک استفاده می‌کنند. هزینه زیاد و دانش ناکافی مهم‌ترین دلایل عدم استفاده از این وسیله هستند. کلینیک گوش تهران به صورت تخصصی در حوزه شنوایی سنجی و درمان‌های کم شنوایی فعالیت می‌کند. با مراجعه به این مجموعه می‌توانید بهترین سمعک مناسب برای گوش را تهیه کنید.

 

 
 
 


:: بازدید از این مطلب : 596
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 11 بهمن 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : drmohandes

روش های پیشگیری، تشخیص و درمان سکته مغزی

 

 

سکته مغزی می تواند بر اثر عوامل خطرساز زیادی همچون چاقی، چربی خون بالا، بیماری های خودایمنی، دیابت، و بیماری های قلبی-عروقی ایجاد شود. طبق نظر جناب آقای دکتر محمد صمدیان که جزو بهترین متخصصان مغز و اعصاب تهران هستند، اجرای روش های زیر می توانند از ابتلا به سکته مغزی پیشگیری کنند. این روش ها عبارتند از:

 

 

  • ورزش منظم
  • کنترل فشار خون 
  • کاهش مصرف غذاهای چرب (حیوانی و اشباع)
  • اجتناب از مصرف دخانیات، مواد محرک و الکل
  • کنترل دیابت
  • کنترل وزن
  • مصرف سبزیجات و میوه ها

تشخیص سکته مغزی چگونه است؟

 

 

تست خون:

آزمایش کامل خون شامل سطح پلاکت، زمان انعقاد و الکترولیت های خونی

آنژیوگرام :

تصویربرداری اشعه ایکس با تزریق ماده حاجب (رنگی) به مغز:

 این روش برای افراد دارای حساسیت به ماده حاجب و زنان باردار قابل استفاده نیست.

سونوگرافی کاروتید:

این روش غیر تهاجمی است و بر اساس امواج صوتی ناشی از سرعت حرکت خون در عروق مغزی صورت می گیرد و بطور معمول برای تکمیل بررسی نیاز به MRI است.

سی تی اسکن:

 

روش تصویر برداری کامپیوتری با اشعه ایکس که میزان حساسیت آن در 3 ساعت اول سکته ایسکمیک کمتر از 10% است، اما دقت آن 96% می باشد. این روش در زنان باردار قابل استفاده نیست.

 
MRI: 
بهترین روش تصویربرداری برای تشخیص انواع سکته مغزی با حساسیت بالای 80% و دقت حدود 100% است.
اکوی قلب: 
اگر فردی دچار سکته مغزی شده باشد، لازم است برای بررسی وجود یا عدم وجود لخته خونی یا تومور، اکو قلب انجام دهد.
نوار قلب: 
با بررسی فعالیت الکتریکی قلب می توان ریتم های غیرطبیعی قلب و در نتیجه منشاء سکته مغزی را بهتر شناسایی نمود.
 
انواع سکته مغزی و علت بروز آن
از دلایل عمده اتفاق افتادن سکته مغز می توان به دو دلیل مهم اشاره کرد. این دو دلیل شامل انسداد سرخرگ های مغزی (سکته ایسکمیک) و پارگی عروق خونی مغز (سکته هموراژیک) هستند.
سکته مغزی ایسکمیک:
رایج ترین حالت ابتلا به سکته مغزی (87%) است. زمانی رخ می دهد که سرخرگ های مغزی تنگ یا مسدود شوند و و جریان خونی بافت مغز کاهش پیدا کند. علل آن بطور عمده رسوب چربی در جدار داخلی عروق خونی مغزی، لخته خونی و یا آمبولی است. 
سکته مغزی هموراژیک:
در این وضع، یک رگ خونی دچار پارگی می شود. علل ایجاد سکته مغزی هموراژیک شامل فشار خون بالای کنترل نشده، مصرف بیش از حد داروهای رقیق کننده خون،  آنوریسم مغزی ، ضربه به سر (تصادف)، رسوب پروتئین بر جدار داخلی رگ های مغزی (آنژیوپاتی آمیلوئید مغزی)، AVM و سکته مغزی ایسکمیک منجر به خون ریزی هستند که باعث آسیب به جدار داخلی عروق مغزی می شوند. 
 
حمله گذرای ایسکمیک (TIA، سکته خفیف مغزی): 
 
در این نوع سکته مغزی علایم به مدت کوتاهی بوجود آمده و ناپدید می شوند. TIA معمولاً به دلیل کاهش موقت جریان خون در بخشی از مغز در کمتر از 5 دقیقه بوجود می آید. در TIA مانند سکته ایسکمیک جریان خون در بخشی از مغز متوقف و یا کم می شود.
 
روش های درمانی سکته مغزی
 
  • داروهای ضد انعقاد خون:
در موارد سکته مغزی ایسکمیک یا TIA می توان از داروهای ضد انعقاد و رقیق کننده نظیر وارفارین، هپارین، و آسپیرین استفاده نمود.
  • داروهای حل کننده لخته خون:
داروهای استرپتوکیناز، TPA و اروکیناز پلاکت های خونی موجود در لخته را حل کرده و لخته خونی مغز را از بین می برند.
  • ترومبکتومی و آمبولکتومی:
 شامل روش های جراحی است که برای برداشتن لخته خونی و یا آمبولی از رگ های مغزی که بطور معمول بصورت بسته با استفاده از میکروسکوپ و نورو آندوسکوپ به همراه کاتتر صورت می گیرند.
 
  • استنت گذاری (آنژیوپلاستی):
در این روش با استفاده از میکرو کاتتر یک لوله توری سیمی ظریف (استنت) را به محل گرفتگی رگ می فرستند تا گرفتگی مسیر را پاکسازی نماید.
  • جراحی باز: 
در مواقعی که روش های جراحی بسته امکان پذیر نبوده و منطقه وسیعی از مغز تحت تاثیر سکته قرار گرفته است، متخصص مغز و اعصاب ناچار است از روش جراحی باز استفاده کند. جراحی عروق مغزی  جراحی حساس بوده و نیاز به سال ها تجربه جراحی دارد
  • تحریک مغناطیسی مغز (TMS):
در این روش بدون استفاده از جراحی با استفاده از دستگاه های خاص خارج از جمجمه یک میدان مغناطیسی نیرومند و کوچک در محدوده محل سکته ایجاد می کنند تا لخته، آمبولی و یا گرفتگی عروقی برطرف شود.
  • کویلینگ:
در این روش یک لوله با استفاده از نورو آندوسکوپ و میکروسکوپ وارد محل ضایعه شده و با پلاتین یا لاتکس محل پارگی در جدار رگ مسدود می شود
  • کلمپ (گیره بستن): 
در این تکنیک با گیره های بسیار کوچک به نام کلمپ، پایه محل پارگی مویرگ را می بندند. 
 

درمان بلند مدت سکته مغزی

 
 
توانبخشی پس از درمان: 
پس از اتفاق افتادن هر سکته مغزی یک دوره طلایی برای درمان وجود دارد که بسته به محل، وسعت، و نوع سکته مغزی از بیماری به بیمار دیگر متفاوت است. بخشی از درمان شامل توانبخشی عصبی عضلانی است که شامل فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتار درمانی، اُرتز و پروتز است. منظور از کاردرمانی، روش های مختلفی از تمرینات کششی و تقویتی است که شما می توانید در منزل بدون نیاز به امکانات و تجهیزات خاص برای بهبود سکته مغزی خود انجام دهید.
 
سوالات متداول درباره سکته مغزی
1.سلام چهار ماه قبل سکته مغزی کردم تاری دید دارم انژیو گردن انجام دادم رگ گردنم باز نشد. چیکار کنم؟
در صورتی که پس از انجام درمان هنوز گرفتگی رگ های گردن برطرف نشده، لازم است سریعاً به یکی از بهترین 
متخصصان سکته مغزی مراجعه نمایید تا با بررسی علت تداوم عارضه، روش های درمانی مناسب را برای شما اجرا نمایند. همچنین، احتمال خطر بروز سکته مغزی مجدد را در نظر گرفته و در صورت لزوم درمان های جراحی را در نظر بگیرید.
 
2. واسه بهبودی بعد سکته مغزی چکار میشه کرد ؟
جناب آقای دکتر محمد صمدیان بعنوان بهترین متخصص جراحی مغز و اعصاب در تهران، برای تمامی بیماران خود بطور کامل همه روش های درمانی مربوط به آنها را اجرا می کنند تا بیماران در کمترین زمان ممکن بیشترین بهبود را بدست آورند. پس از ارزیابی کامل محل سکته و درمان های اولیه دارویی و جراحی، فرد بلافاصله تحت انواع درمان های توانبخشی، فیزیوتراپی و کاردرمانی قرار خواهد گرفت و با معاینات مستمر به شکل مداوم در راستای بهبود و کاهش ضایعات مغزی درمانهای شما تغییر خواهند کرد تا زمانی که مشکلات شما برطرف گردند.
 
3. چقدر طول میکشه بعد از سکته مغزی دست و پای بیحس به حالت اول برگرده؟
بهبودی بعد از سکته مغزی بستگی به سکته و زمان واکنش ما نسبت به آن دارد. لازم است ابتدا نوع، وسعت، و محل سکته مغزی دقیقاً بر اساس MRI و سونوگرافی داپلر مشخص شوند تا مدت زمان احتمالی درمان و میزان پیشرفت آن معلوم گردد. همچنین، فاصله زمانی رخ دادن سکته تا شروع فرآیند درمانی عاملی تعیین کننده است. هر چه میزان تخریب بافت های مغزی ناشی از سکته کمتر باشد، بی حسی دست و پا سریعتر بهبود خواهد یافت.
 
4.فراموشی احتمال سکته مغزی رو افزایش میده ؟
معمولاً فراموشی از نتایج سکته مغزی در ناحیه حافظه است و علت ایجاد سکته مغزی محسوب نمی شود. اما در صورتی که یک بیماری زمینه ای و یا آسیب در بخش های حافظه مغز منجر به بروز سکته شود، آن آسیب ممکن است ابتدا منجر به اختلال در حافظه و سپس منجر به سکته شود. در این صورت فراموشی قبل از سکته مغزی نیز وجود خواهد داشت. 
 
منابع جهت مطالعه بیشتر:
 
 
 
 
 
 

 

 


:: بازدید از این مطلب : 430
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 11 بهمن 1399 | نظرات ()
نوشته شده توسط : drmohandes

آسیب های کورتکس مغز در انسان که باید آنها را جدی گرفت

 

 

پوسته بیرونی مغز کورتکس نام دارد و آسیب های کورتکس مغز جزو موقعیت های اورژانس مغز و اعصاب محسوب می شوند. عوارض آسیب های کورتکس می توانند از مشکلات گذرا تا فلج شدن نیمی از بدن و یا حتی مرگ باشند. خوشبختانه بسیاری از آسیب های کورتکس، قابل پیشگیری و درمان هستند. مراجعه سریع برای تشخیص و درمان دارویی و یا جراحی موثر و به موقع، نقش کلیدی را در نجات جان شما از آسیب های کورتکس مغز ایفا می کند. 

 

کورتکس مغز و آسیب های وارده به آن

 

طبقه بندی و انواع آسیب های کورتکس مغز

علل بروز آسیب های کورتکس مغز

علایم و عوارض آسیب های کورتکس مغز

پیشگیری از آسیب های کورتکس

درمان آسیب های کورتکس

 

هزینه های درمان

 

کورتکس مغز و آسیب های وارده به آن

 

 

ساختار آناتومی مغز به دو بخش قشر خاکستری (کورتکس) و ماده سفید (بدنه داخلی) تقسیم می شود. کورتکس مغز انسان شامل 6 لایه است و فشرده ترین بخش مغز محسوب می شود. جسم سلولی تقریباً تمام نورون های مغز در کورتکس است. این ساختار بشدت فشرده و پیچیده تقریباً تمامی امور کنترل، تصمیم گیری، پردازش، و دستوری بدن را بر عهده دارد. هرگونه آسیب و یا مشکلی که برای کورتکس مغز پیش بیاید، بخشی از کارکردهای بدن، بسته به مسئولیت آن بخش، مختل خواهد شد. میزان و شدت این اختلال از وضعیتی محدود و گذار تا فلج نیمی از بدن و یا حتی مرگ متفاوت است.

 

طبقه بندی و انواع آسیب های کورتکس مغز

 

 

با توجه به گستردگی انواع آسیب های کورتکس، ترکیب عوامل زیر مشخص کننده نوع آن برای هر فرد هستند:

 

 

  • علت آسیب
  • لوب آسیب
  • نیمکره آسیب
  • وسعت آسیب: محدود (کانونی) یا سرتاسری (منتشر) 

 

 

علل بروز آسیب های کورتکس مغز
 
 
  • آسیب های کانونی (محدود)کورتکس: 

این دسته از آسیب ها معمولاً بواسطه بیماری هایی که در بخش های خاصی رخ می دهند ایجاد می شوند.

− تومور مغزی کوچک

− آبسه مغزی کوچک

− بیماری تغییر دهنده جریان خون در بخش های خاص مغز (سکته، AVM)

− آسیب وارده سر (ضربه، تصادف)

 

− صرع کانونی

 

 

  • آسیب های منتشر (سرتاسری) کورتکس:

 

این آسیب ها به دلیل اختلالاتی ایجاد می شوند که بخش های وسیعی از مغز را در بر می گیرند.
− آبسه بزرگ مغزی
− تومور بزرگ مغزی
− آسیب شدید و وسیع مغزی
− صرع کامل
− بیماری متابولیک (دیابت، هایپوگلیسمی)
− بیماری قلبی یا تنفسی (هایپوکسی، ایست قلبی، ایست تنفسی، مشکلات ریوی، CVD)
− عفونت (آنسفالیت و مننژیت)
− فشار خون بسیار بالا یا بسیار پایین
− بیماری های رگ های خونی، مثل واسکولیت (عفونت رگ ها)
− سرطان که به چندین بخش مغز متاستاز داده و یا بافت های پوشاننده مغز و نخاع (مننژها) را درگیر کرده باشد
− بیماری نورودژنراتیو (زوال عقل، بیماری آلزایمر، بیماری هانتینگتون، MS و ...)
− مسمومیت دارویی (باربیتورات ها، بنزودیازپین ها، سه حلقه ای ها)
− مواد (بویژه مخدر)
 
علایم و عوارض آسیب های کورتکس مغز

 

 

 

با توجه به اینکه هر یک از بخش های مغز مسئول کنترل کارکردهای خاص و متفاوتی هستند، آسیب به هر بخش منجر به علایم و عوارض متفاوتی خواهد شد.

 

 

  • پیشانی: 

 

بطور کلی آسیب به بخش پیشانی کورتکس منجر به از دست رفتن توانایی حل مسئله، برنامه ریزی و آغاز فعالیت ها می شود.

− بخش پشتی کرتکس پیشانی: ضعف یا فلج حرکتی در بخش مقابل بدن 

− بخش میانی کرتکس پیشانی: بی توجهی، فقدان همدلی، بی انگیزگی، کندی تفکر و کندی پاسخ به پرسشها

− بخش پشتی-میانی کرتکس پیشانی چپ (منطقه بروکا): زبان پریشی بیانی (بروکا)

 

− بخش پیشین کرتکس پیشانی: نقایص حافظه فعال، کاهش سلاست کلامی، آپاتی (فقدان هیجان، علاقه، و توجه)، بی توجهی، تاخیر در پاسخ به سوالات، فقدان بازداری (رفتارهای اجتماعی نامناسب)

 
  • آهیانه:
آسیب به بخش آهیانه منجر به نقایص عدیده در تفسیر اطلاعات حسی رسیده از اندام ها، مهارت های ریاضی، حافظه فضایی، جهت یابی و درک زبان می شود.
− بخش پیشین کرتکس آهیانه: بی حسی و کرختی اندام های بخش مقابل بدن در حسی که محل آن در مغز آسیب دیده؛ مشکلات درک درد، حرارت، سرما، لرزش؛ مشکلات ادراک با لامسه
− بخش میانی کرتکس آهیانه: ناتوانی از بیان اینکه چیزی در سمت راست یا چپ قرار دارد، مشکلات محاسبات ریاضی، مشکلات نوشتن، ناتوانی از بیان چیزی که آن را لمس کرده اند.
 
 کرتکس آهیانه غیرغالب (معمولاً راست): ناتوانی از انجام تکالیف ساده ای که فرد در آنها مهارت دارد (آپاراکسی) همچون شانه کردن مو و لباس پوشیدن، ناتوانی از درک روابط فضایی اشیاء با یکدیگر، ناتوانی در نقاشی، ناتوانی در طراحی، ناتوانی در ساخت اشیاء، گم شدن و ناتوانی در جهت یابی فضایی، انکار بیماری، غفلت و بی توجهی به سمت مقابل بدن نسبت به لوب مغزی مغز آسیب دیده
 

 

 

  • گیجگاهی:

 

آسیب های بخش گیجگاهی منجر به مشکلات هیجانی و حافظه، تبدیل حافظه کوتاه مدت به بلند مدت، ذخیره و بازیابی حافظه دراز مدت، درک صداها و تصاویر، و ارتباط درست کلامی خواهد شد.

− بخش گیجگاهی چپ: در اکثریت غالب مردم مسئول درک زبان است و آسیب به آن منجر به تخریب حافظه کلامی، مشکلات درک زبانی (آفازی دریافتی یا ورنیکه) خواهد شد.

 

− بخش گیجگاهی راست: تخریب حافظه صداها، تخریب حافظه موسیقی، ناتوانی در آواز خواندن

 

  • پس سری:
این بخش از مغز مرکز اصلی پردازش، ادراک و حافظه بینایی است. آسیب به کرتکس پس سری منجر به ناتوانی در درک اشیاء دیده شده (کوری مغزی)، و داستان پردازی در مورد چیزهایی است که فرد می بیند (سندرم آنتون)
 
  • لیمبیک:
آسیب به بخش لیمبیک سبب مشکلات همگرایی اطلاعات دریافتی، مشکلات تجربه و ابراز هیجانات، مشکلات شکل گیری و بازیابی حافظه، مشکلات برقراری ارتباط بین حافظه و هیجانات، توهم های بویایی، مشکلات بازداری حرکتی، و تغییرات شخصیتی می شود.
 
پیشگیری از آسیب های کورتکس
 
 

 

بسیاری از آسیب های وارده به کورتکس مغز قابل پیشگیری هستند. طبق بررسی های صورت گرفته در کلینیک جامع قاعده جمجمه و هیپوفیز ایران، رعایت موارد زیر نکات کلیدی سلامت کورتکس مغز هستند:

 

  • کنترل مداوم وزن
  • کنترل مداوم فشار خون
  • کنترل مداوم قند خون
  • استفاده از کلاه ایمنی در ورزش، موتور سواری و کار
  • پیگیری و درمان بیماری های ایجاد کننده آسیب های کورتکس مغز
درمان آسیب های کورتکس

 

 

 
فرآیند درمانی به عوامل متعددی بستگی دارد. اولین عامل وسعت آسیب وارده به کورتکس مغز است. هر چه میزان وسعت و تعداد بخش های درگیر در مغز کمتر باشند، درمان سریعتر و بهبودی کاملتر خواهد بود. عامل دوم، سرعت پیشرفت بیماری زمینه ای است. هر عامل ایجاد آسیب با سرعت بیشتری پیشرفت کند، تخریب مغزی بیشتر بوده و درمان سخت تر و بهبودی کمتر خواهد بود. سومین عامل، شدت آسیب و علایم آن است. آسیب هایی که علایم و شدت کمتری داشته باشند، تاثیر کمتری روی مغز داشته و در نتیجه با سرعت بیشتری بهبود خواهند یافت.
 
  • دارو:
بسته به نوع آسیب وارده به کورتکس، می توان از دارو برای درمان آن استفاده کرد. در موارد عفونی داروهای ضد التهاب و آنتی بیوتیک، برای تومورها شیمی درمانی، برای بیماری های متابولیک داروهای خاص آنها و برای فشار خون داروهای متناسب با وضعیت شما تجویز خواهند شد.
 
  • جراحی: 
بطور معمول در آسیب هایی که نیاز به جراحی باشد، ترجیح دکتر محمد صمدیان بعنوان بهترین جراح آسیب های کورتکس مغز، استفاده از روش های جراحی بسته و محدود با استفاده از میکروسکوپ و نورو آندوسکوپ است. اما در صورت تخریب وسیع کورتکس و یا شکستگی جمجمه لاجرم جراحی باز حسب محل آسیب در نظر گرفته می شود.
 
  • پرتو درمانی: 
در مواردی که تومورها به دارو جواب ندهند، محل درمان قابل جراحی نباشد و یا نیاز به تکمیل درمان دارویی و جراحی باشد، از روش های پرتو درمانی استفاده خواهد شد.
 
  • توانبخشی: 
با توجه به آسیب های مغزی کورتکس، ممکن است پس از درمان، برای اینکه بتوانید به فعالیت قبلی خود باز گردید نیاز به توانبخشی باشد. انواع توانبخشی شامل فیزیوتراپی، ماساژ، کاردرمانی، آب درمانی، و اکسیژن درمانی پر فشار هستند.
 
هزینه های درمان
 

 

فرآیندهای درمانی در آسیب های کورتکس مغز شامل مشاوره، معاینات تخصصی ارزیابی مغز و اعصاب، بررسی پرونده سوابق بیماری و MRI، سی تی اسکن و گزارش های پزشکی مشمول تعرفه های قانونی نظام پزشکی کشوری هستند. همچنین هزینه های ارزیابی‌های تشخیصی بستگی به نوع بیمه درمانی شما و مرکزی که این آزمایشات را انجام ‌می‌دهند، دارد.

هزینه های درمانی بسته به فرآیندهای مورد نیاز متفاوتند. در صورت نیاز به جراحی، تعرفه های آن بسته به امکانات فنی و پرسنلی مورد نیاز متغیر است. بسیاری از جراحی های کورتکس مغز نیازمند ایمپلنت، میله، پیچ، مهره، سیم، پیوند دهنده استخوان و یا سیمان مخصوص استخوانی هستند که با توجه به گستردگی آسیب و تخریب بافتی کاملاً متفاوت در هر بیمار، نمی توان از پیش آن را تعیین نمود. 

در عین حال، ممکن است جراحی شامل پیوند استخوان، غضروف، چربی و یا حتی پوست باشد. افزون بر این، تعرفه های بیمارستانی حسب درجه بندی کیفیت و خدمات بیمارستان، خصوصی/دولتی بودن بیمارستان، بیمه های درمانی شما، نوع اتاق (خصوصی/ عمومی)، داروها و مدت زمان لازم برای بستری در بیمارستان قابل محاسبه است. بهترین جراحان درمان سریع آسیبهای مغزی در مقالات بعدی معرفی خواهند شد. 

 


:: بازدید از این مطلب : 521
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 11 بهمن 1399 | نظرات ()